نو نویس

پرسید: چه کنم تا نوشته هایم، رنگ و بوی تازگی بگیرند؟ با این کلمه های بی مقدار که در واژه دانی ذهنم وول میخورند، مگر میشود متنی در خور انتشار، دست و پا کرد؟

گفتم: این بن بستی ست که سر راه هر نویسنده ای سبز میشود. نخست واژه گانت را ارتقا بده. کتاب ها، فیلم ها و حتی صحبت های معمول روزمره، میتوانند منبع عظیمی از واژه ها باشند.

این را هم بدان که تجربه های هرکسی، منحصر به خودش است. شاید انسان ها، اتفاق مشابهی را از سر بگذرانند. اما طرز برخورد و واکنشی که به آن نشان میدهند، قطعا متفاوت است. نمیشود گفت که همه ی ما با ترس هایمان، یک جور روبرو میشویم. رنج را یک جور هضم میکنیم یا که از طوفان های زندگی، یکسان عبور میکنیم.

این تجربه های بکر، هرگز بوی کلیشه به خود نمیگیرند.

به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست های مرتبط