چه کمیابند انسان هایی که زندگی را به معنای واقعی
میشناسند . یکی از این انسان های زمانه ی ما اردشیر رستمی است که این روزها کتاب جدیدش نیز منتشر شده و منی که بی تابانه میجویمش .
“چیزی که در ذهن تو میگذرد فقط در ذهن توست ”
این ناب ترین جمله ای بود که امروز از او شنیدم و انگار آگاهی تازه ای به من افزود .
با خودم فکر کردم که چرا همیشه از آدمهای اطرافم انتظار دارم که ناراحتی ام را لمس کنند . مگر انها میدانند در ذهن من چه میگذرد
یا اینکه از نشخوارهای فکریم با خبرند که گاهی از انسانها برایم چه هیولاهای قدری میسازد.

نکند آن قضاوتی که درباره ی رفتار دیگران در من شکل گرفته صرفا یک احساس لحظه ای باشد.